Krótka biografia: Fryderyk Chopin
Fryderyk Chopin – jeden z najbardziej rozpoznawalnych artystów na świecie urodził się 1. marca .1810r. W Żelazowej Woli, mazowieckiej wsi. Chociaż niektórzy uważają że urodził się 22 lutego 1810 roku. Jego ojciec Mikołaj- urodził się we Francji. Jeszcze tego samego roku cała rodzina przeniosła się z prowincji do Warszawy, by zamieszkać docelowo w służbowym mieszkaniu w Pałacu Saskim, gdzie mieściło się Liceum Warszawskie. Tam ojciec Fryderyka- Mikołaj podjął pracę jako nauczyciel języka francuskiego. Liceum Warszawskie było ówcześnie najlepszą męską szkołą średnią w całym Królestwie Polskim.
Justyna, matka Fryderyka, była zadowolona ze zmiany, bowiem – żywiła wielką miłość do muzyki i liczyła na częste okazje do uczestniczenia w kulturalnych wydarzeniach stolicy oraz na zapewnienie edukacji muzycznej synowi.
Dzieciństwo i młodość w kraju
Naukę gry na fortepianie Fryderyk Chopin rozpoczął w wieku 4 lat. Jego pierwszą nauczycielką była matka, potem nad jego muzycznym rozwojem opiekę sprawowali wybitni pedagodzy i pianiści: Wojciech Żywny i Wilhelm Wacław Würfel. Już przed ukończeniem 7 lat kompozytor miał na koncie kilka drobnych kompozycji w postaci polonezów. Jako dziecko, a potem w wieku młodzieńczym szybko stał się popularny w Warszawie za sprawą działalności swojego nauczyciela, który spisywał kompozycje małego Fryderyka i pokazywał je w domach śmietanki towarzyskiej miasta. Do największych osiągnięć Chopina w tym czasie należał występ przed księciem Konstantym, któremu zagrał nieznany marsz wojskowy, zresztą dwukrotnie.
Pierwszym utworem drukowanym przyszłego światowej sławy kompozytora był polonez w tonacji g-moll pt. Polonoise pour le Piano-Forte Dédiée à Son Excellence Mademoiselle la Comtesse Victoire Skarbek faite par Frédéric Chopin Musicien âgé de huit ans. Nuty wydał parafialny zakład typograficzny Kościoła Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Warszawie. Chopin miał wówczas 17 lat.
Wiek dojrzały na obczyźnie
W 1829 r. Chopin ukończył Konserwatorium, fascynował się muzyką ludową, koncertował i komponował, dużo też podróżował zapraszany przez znakomitych gospodarzy. 5 listopada 1830r., w przededniu wybuchu powstania listopadowego, Fryderyk Chopin na zawsze opuścił ojczyznę, by ostatecznie osiąść w Paryżu na emigracji.
Pierwsze lata w Paryżu poświęcił na koncertowaniu, które rozsławiło jego imię oraz nauczaniu, które pozwoliło mu zarabiać na życie. Po 5 latach takiego życia porzucił karierę wirtuoza koncertowego na rzecz komponowania. Jednocześnie włączył się mocno w życie polskiej emigracji lawinowo zjeżdżającej do Paryża po upadku powstania i prześladowaniach władzy carskiej. Od 1836r. Chorował na gruźlicę, a raczej, według dzisiejszego stanu wiedzy na mukowiscytozę.
Schyłek życia
Rewolucję 1848r. Chopin spędził w Anglii i Szkocji, gdzie 16 listopada zagrał swój ostatni publiczny koncert. Po powrocie do Paryża stan zdrowia artysty stale się pogarszał, w samym mieście dodatkowo panowała epidemia cholery. 17 października 1849r. Fryderyk Chopin zmarł w otoczeniu najbliższych mu osób. Bezpośrednią przyczyną śmierci była gruźlica. W swoim testamencie kompozytor przekazał wolę przeniesienia jego serca do Warszawy. Słój z tym organem przewiozła przez granicę siostra Fryderyka – Ludwika. Ostatecznie serce Fryderyka Chopina, wielkiego polskiego kompozytora, spoczywa w kościele św. Krzyża w Warszawie.
